Bij mij op school op het Mundus College zijn we continu bezig met ons ‘normatieve kader’. Net als andere scholen denken ook wij als nieuwkomersschool veel na over de afspraken die we maken en hanteren. Wat doen we met leerlingen die te laat komen? Notitie in Magister? Volgende dag om 8 uur melden? Thuis bellen?
Een van mijn Spaanse leerlingen komt naar me toe. Ze is zichtbaar in paniek. Ik ken haar al bijna 2 jaar en we hebben een leuke band opgebouwd. Ze is een stoere, creatieve meid die rondloopt met een ukelele waarop ze vrolijke deuntjes speelt. Na het overlijden van haar vader zijn zij en haar moeder
Liefde, het zit in zoveel kleine dingen. Soms wordt het verkeerd begrepen, of erger: er wordt niet over gesproken. Dat zou een gemiste kans zijn. Dus ook met nieuwkomers, die unieke combinaties aan talen, culturen en religies meebrengen, is praten over de liefde heel interessant. Het is ook spannend, kwetsbaar en het blijven pubers. Op
‘Je hebt geen taal nodig als je de taal van de liefde spreekt’, zoiets wordt wel eens gezegd. Met allemaal nieuwkomerleerlingen, waar de hormonen door de puberlijven gieren, wordt dat heel duidelijk. Wanneer mijn mentorklas het lokaal verlaat staat mijn tweedejaarsgroep al voor de deur te wachten. De leerlingen kruisen elkaar en de tweedejaars nemen
Wanneer een nieuwe leerling start in mijn nieuwkomersklas dan plannen we samen een kennismakingsgesprek. Bij dit gesprek zit er een heel verlegen meisje met een grote bril tegenover me, samen met haar moeder. Het gezin komt uit Ghana, ze is 17 en komt bij mij in de klas. Uit de overdracht van mijn collega’s van
