Bij mij op school op het Mundus College zijn we continu bezig met ons ‘normatieve kader’. Net als andere scholen denken ook wij als nieuwkomersschool veel na over de afspraken die we maken en hanteren. Wat doen we met leerlingen die te laat komen? Notitie in Magister? Volgende dag om 8 uur melden? Thuis bellen? Consequent zijn en duidelijke regels hebben is extra belangrijk op een school zoals die van ons. Met leerlingen die net uit een ander land komen en moeten wennen aan het ritme dat school heet, met alle vaardigheden die daarbij horen. Sommigen zijn al jaren niet naar school geweest. Het ‘wakker worden door een wekker’ zijn ze hierdoor niet gewend.

Wanneer ik vandaag op school kom staat er al een aantal leerlingen voor het lokaal te wachten; ‘goeiemorgen Joef’. Met die groet is mijn dag elke keer weer snel gemaakt. Vandaag ben ik nog niet compleet als het 8.30 is. Een verlegen meisje uit Brazilië dat vorig jaar met haar moeder naar Amsterdam is gekomen mist nog. Ik ga toch beginnen. Even later heb ik een appje van haar: ‘Sorry juf, ik kom te laat, ik heb een lekkere band’. Zachtjes lach ik om de tekst. Ze heeft nooit eerder gefietst en heeft sinds kort een eigen fiets. Een kwartier later komt ze binnen, verwaaid en onrustig. Ik kijk naar haar en denk ‘wat knap, op je 14e leren fietsen’. Ik zet haar te laat komen niet in Magister. Ze hoeft zich morgen niet om 8 uur te melden. Ik luister naar mijn eigen normatieve kader en zeg: ‘goedemorgen, wat fijn dat je er bent’.

𝑀𝑎𝑟𝑙𝑜𝑒𝑠 𝑣𝑎𝑛 𝐵𝑒𝑒𝑘 𝑤𝑒𝑟𝑘𝑡 𝑎𝑙𝑠 𝑑𝑜𝑐𝑒𝑛𝑡 𝑁𝑒𝑑𝑒𝑟𝑙𝑎𝑛𝑑𝑠 /𝑁𝑇𝟸 op ℎ𝑒𝑡 𝑀𝑢𝑛𝑑𝑢𝑠 𝐶𝑜𝑙𝑙𝑒𝑔𝑒. 𝑍𝑖𝑗 𝑔𝑒𝑒𝑓𝑡 𝑙𝑒𝑠 𝑎𝑎𝑛 𝑛𝑖𝑒𝑢𝑤𝑘𝑜𝑚𝑒𝑟𝑠𝑘𝑙𝑎𝑠𝑠𝑒𝑛 𝑒𝑛 𝑠𝑐ℎ𝑟𝑖𝑗𝑓𝑡 𝑟𝑒𝑔𝑒𝑙𝑚𝑎𝑡𝑖𝑔 𝑐𝑜𝑙𝑢𝑚𝑛𝑠 𝑜𝑣𝑒𝑟 ℎ𝑎𝑎𝑟 𝑤𝑒𝑟𝑘 𝑣𝑜𝑜𝑟 𝑑𝑒 𝐴𝑚𝑠𝑡𝑒𝑟𝑑𝑎𝑚𝑠𝑒 𝐾𝑙𝑎𝑠.